En dan ben je je weer eens bewust hoe het gevoel was toen ik gevangen zat in mijn omgeving… in mijn leven… in mijn lichaam. Met die angst voor afwijzing… omdat ik altijd gedaan heb wat anderen van mij verwachten. De gevangenis waar je in zit, en nooit eens voor mezelf nagedacht heb wat IK zou willen… Wat mij gelukkig zou maken. Waarin ik nooit trots-op-mezelf durfde te zijn.

Niets is zwaarder dan je de hele dag aanpassen aan wat anderen van jou verwachten. Op je werk, thuis… En hier ben je je niet altijd bewust van… totdat het lijntje breekt… je steeds in conflicten met anderen beland… maar ook in conflict met jezelf komt.

Dan wordt het tijd om uit Het-Anti-Afwijs-Systeem© te stappen. Tijd om los te breken uit die gevangenis… Zodat je niet meer hoeft te vluchten of te vechten… Tijd om stappen te zetten richting je vrijheid… De vrijheid van zelf keuzes maken… De vrijheid van trots-op-mezelf zijn… De vrijheid van…

Ik ben nog steeds dankbaar dat ik de sleutel gevonden heb om uit deze gevangenis los te komen. En ik leven mag met ZELFLIEFDE, ZELFVERTROUWEN, VRIJHEID, GEZONDHEID, GROEIEN EN BLOEIEN…

Ben je eens bewust in welke mate jij gevangen zit in je omgeving, in je lichaam, in jouw leven…